Lâle-zârda gonca açar, bülbül ötermiş.
Dolaşırmış geceleri, hayâl-i endamın,
Ay kıskanırmış.
Şair, hasretiyle ölürsem eğer
Yarin ikliminden bir avuç toprak getir
O yar ki, dünyamda mihmân-dâr imiş.
Bir karagöz durur, bir afet durur
O yar ki, ezelden âşina durur
Rüzigâr perçemine pervaz olur,
Kandurur.
O siyah saç ince belde savrulur
Yağmalanır yüreğim şerha şerha
Kan durur
Dostlar ağlar halime, düşman teselli bulur.
Bir karagöz durur, bir afet durur
Bir karagöz bakıp bakıp kandurur.
Ordu,...
Kayıt Tarihi : 10.3.2007 23:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!