Siz neyi büyüttünüz?. - Garib Çoban

Siz neyi büyüttünüz?..

Endişeyle geçiyor bütün günleri ümmetin.
Oysa çok secde edenler, kıyamet için hazırlanıyor.
Kişi sevdiği ile beraberdir ey gönül.
Sen nerdesin?..
O kıskanç nefs ağzını kapatmış sevginin.
Şiir donakalmış gönülde.
Savaş başladı, burada biraz.
Ah insanlar!..
Her şeyi bulup kendini bulamayanlar.

Nasıl olur da savaşın orta yerinde özlem ayırabilir şu sıra?..
Hiç de bozguna uğramaz yürekten sevenler.
Dalkavukluk etmez dünyaya.
Başlangıçları şems vakti duada olanın.
Yarın, öbür gün, yıllar sonra bestelenecek s/özü v/ardır.
Tadına doymuşmu bilinmez tensel eğlencelik ilişkiler.
Şimdi şu kabirtaşının altındaki yatakta yuvarlanır vazgeçilmez sandıkları halleri.
Ah insanlar!..
Her şeyi bulup kendini bulamayanlar.

Ve çabucak, az önce has güllerdi nefiste.
Sen ki anlarsın az çok devadan.
Sırların vuslatında kendine ağırlık ver gönül.
Her şeyden haberdar olan rabbime hamdolsun.
Hiç şüphesiz Allah her şeye kadirdir.
Şükrün karşılığını bol bol verene hamdolsun.
Ah insanlar!..
Her şeyi bulup kendini bulamayanlar.

Peygamberlerine ve dostlarına selam olsun.
Tek hüküm ve hikmet sahibi olanı tesbih et.
Göklerde ve yerlerde olanın sahibi olana duayla doğruyu söyle.
Gövdenin ve yüzün yaşlanması amansız bir hançer yarası gibi.
Uyan gözlerim gafletten de.
Dayanacak gücüm kalmadı artık dünyaya.
Ah insanlar!..
Her şeyi bulup kendini bulamayanlar.

Sana sığınıyorum ya vedud.
Cennetle müjdelenmiş olan şehid gibi yürekler.
Sade bir yurttaş gibi yaşayanın her halinde sevginin cümlesi.
Dünyanın putlarına tapanlara kalmış dışını süslemek, yalnızlığın yarattığı insanlar arasında.
Herkesin önünde gururu kırılmış gibi insanlığın hali kitap olmuş.
O ruh sahibine geri dönecek, sen satır aralarında geziyorsun.
Ah insanlar!..
Her şeyi bulup kendini bulamayanlar.

Nasıl küçük düşürecek nefs.
Kabre girene kadar, endişeyle geçen ömür.
Bunca kaygı, bunca düşünce.
Korkunç bir şey, nasıl sevinç denebilir.
Şems vakti dualarla, c/an’a yakın olana aşk olsun.
İnsanlar, hangi dünyaya kulak kesilmişse öbürüne sağır.
Ah insanlar!..
Her şeyi bulup kendini bulamayanlar.

Gönül kıranlar Allah’a düşman olur.
Öyle yoruldum ki, yoruldum dünyayı tanımaktan.
Gördüm ve anladım yaşamak macerasını.
Bâkiyse ruh eğer dilemezdim bekasını.
Beni ilden ile kabirden kabire avare etme.
Şifa et derdime besmele tadında, bîçare etme.
Ah insanlar!..
Her şeyi bulup kendini bulamayanlar.
(Y.ed - Güzide Mektuplar Albümü)