Bana vaat edilenler hani nerde?
Bazıları vaatlerini unuttu çoktan.
Ben de unutuyorum onları…
Tüm yaşanan olumsuzlukları…
Açıkçası beynimi sıfırlıyorum kendimce…
Siz değişmezsiniz, onu gördüm, dün geldiğimde yine.
Geçiyor önümden sirenler içinde
Ah eller üstünde çiçekler içinde
Dudağında yarım bir sevda hüznü
Aslan gibi göğsü türküler içinde
Rastlardım avluda hep volta atarken
Devamını Oku
Ah eller üstünde çiçekler içinde
Dudağında yarım bir sevda hüznü
Aslan gibi göğsü türküler içinde
Rastlardım avluda hep volta atarken
Ter İçindeyim
Bir Pazar akşamı, yine yalnızım.
Hava buz gibi, bense yanıyorum.
Alevler sarıyor, birden içimi.
Seni düşündükçe, ter içindeyim.
Ter içindeyim, ter içindeyim.
İnanmazsanız gelip de bakın.
Ter içindeyim, ter içindeyim.
Yanıyor tenim, ağlayan benim.
Moralim çok bozuk, Keyfim yok yine.
Anlamak zor seni, aşk sır gibisin.
Ellerim tutmuyor, yüreğim kırgın.
Düşümde yine sen, ter içindeyim.
Ter içindeyim, ter içindeyim.
Bu gece sensiz acıyor içim.
Ter içindeyim, ter içindeyim.
Aşkım dört duvar, geçmez hevesim.
(10-03-2001-İzmir)
Soner Aldemir
Anlatım tek kelimeyle mükemmeldi xD
Uzun bir şiirdi, sıkılmadan okudum. Anlatım, görüş açısı ve sunum çok güzel olmuş. Tebrik eder, kutlarım.
Siz İnsan mısınız?
Bana vaadedilenler hani nerde?
Bazıları vaadlerini unuttu çoktan.
Ben de unutuyorum onları…
Tüm yaşanan olumsuzlukları…
Açıkçası beynimi sıfırlıyorum kendimce…
Siz değişmezsiniz, onu gördüm, dün geldiğimde yine.
Bin kere pişman oldum, belki uğradığıma…
Nedir bu vurdumduymazsızlık, insana saygısızlık?
Cevapsız sorular oluşuyor her an aklımda.
Soruyorum, sorguluyorum kendimi, her şeyi istemeden…
Aç düşünceler kemiriyor günden güne beynimi…
İnsanlık nereye gidiyor, ben kimim diye?
Siz insan mısınız, soruyorum size?
Yoksa insanlıktan çıkmış!
Şeytan maskesine bürünmüş!
Duygu fakiri, yalan makinası mı olmuşsunuz?
Anlamıyorum, anlamaya çalışıyorum.
Hayat şartları, teknoloji sizi de değiştirmiş, anlaşılan.
Bu siz değilsiniz, bu kabuk size ait değil.
Benliğinizi yitirmiş, hiç olmuşsunuz...
Ne oldum değil, ne olacağım düşüncesi yerleşmiş beyninize…
Çok yazık!
Oysa yapılacak, uğruna mücadele verilecek, çok şeyler vardı aslında…
Gördüğüm tek gerçek; İnsanlık ölmüş çoktan, toprağa karışmış bile…
Oysa pes etmek bu kadar kolay mıydı?
Onca yapılan savaşlar, uğruna döktüğümüz kanlar boşuna mıydı?
Neler oluyor bize, ne yapmaya çalışıyoruz?
Kalan emanetlere, ihanetten başka böyle!
Bize yakışan bu muydu?
Layt bir toplum haline geldik, benliğimizden uzaklaştık git gide.
Çoktan Avrupalı olduk aslında, unuttuk örfü, adedi.
Aldık başımızı, tasımızı tarağımızı çıktık yola…
Nereye gidiyoruz? Ne olacağız! Bilemiyoruz!
O yüzden soruyorum şimdi herkese!
Bu gidişat nereye?
Bilen varsa söylesin, çözümünü bizlere?
(19-03-2009-İzmir)
Soner Aldemir
Antoloji Com'a sırf bu şiiriniz için üye oldum. Başka bir sitede bu şiirinizi ve başka şiirlerinizi alıntı yapmışlar gördüm, dikkatimi çekti. Çok hassas olduğum bir konuyu şiir olarak ele almış ve akıcı bir sunumla dizelere dökmüşsünüz. Sizi yürekten tebrik ederim. Bu şiiriniz başta olmak üzere, tüm şiirlerinizi antoloji listeme aldım. Ayrıca; Profilinizi incelerken yakın bir zamanda ''Ve Sen'' isimli bir şiir kitabınız yayınlanmış öğrendim. Antoloji Com'da da bulunan ve satışı yapılan kitabınız için, siparişimi verdim. En kısa zamanda kitabınızı okuyup, yorumunu yapacam. Güzel şiiriniz ve kitabınız için tekrar kutlarım. Kaleminiz hiç susmasın. :))
DUYARLI YÜREĞİNİ TÜM KALBİMLE KUTLUYORUM ŞAİRİM. ANLAMLI VE ÇOK GÜZELDİ. SELAM SEVGİ VE SAYGILARIMLA...
Siz insan mısınız, soruyorum size?
Yoksa insanlıktan çıkmış!
Şeytan maskesine bürünmüş!
Duygu fakiri, yalan makinası mı olmuşsunuz?
Anlamıyorum, anlamaya çalışıyorum.
Hayat şartları, teknoloji sizi de değiştirmiş, anlaşılan.
Bu siz değilsiniz, bu kabuk size ait değil.
Benliğinizi yitirmiş, hiç olmuşsunuz...
Ne oldum değil, ne olacağım düşüncesi yerleşmiş beyninize…
Çok yazık!
Oysa yapılacak, uğruna mücadele verilecek, çok şeyler vardı aslında…
Duyarlı bir yaklaşım şairim.İnsanlar teknoloji ile birlikte robotlaşmaya başladı.Bence robot yapmalarına gerekte kalmadı.Hepimiz yürüyen robotlarız çünkü... :))
Layt bir toplum haline geldik, benliğimizden uzaklaştık git gide.
Çoktan Avrupalı olduk aslında, unuttuk örfü, adedi.
Aldık başımızı, tasımızı tarağımızı çıktık yola…
Nereye gidiyoruz? Ne olacağız! Bilemiyoruz!
O yüzden soruyorum şimdi herkese!
Bu gidişat nereye?
Bilen varsa söylesin, çözümünü bizlere?
DOĞRU SÖZE NE HACET! TEBRİKLER :D :D :D
Siz insan mısınız, soruyorum size?
Yoksa insanlıktan çıkmış!
Şeytan maskesine bürünmüş!
Duygu fakiri, yalan makinası mı olmuşsunuz?
Anlamıyorum, anlamaya çalışıyorum.
Hayat şartları, teknoloji sizi de değiştirmiş, anlaşılan.
Bu siz değilsiniz, bu kabuk size ait değil.
Benliğinizi yitirmiş, hiç olmuşsunuz...
Ne oldum değil, ne olacağım düşüncesi yerleşmiş beyninize…
Çok yazık!
Oysa yapılacak, uğruna mücadele verilecek, çok şeyler vardı aslında…
Gerçekten gidişat kötü. İnsanlar, insan olma sıfatını kaybediyorlar hergeçen gün.
Duyarlı çalışmanız için kutluyorum. TEBRİKLER :D .
Gördüğüm tek gerçek; İnsanlık ölmüş çoktan, toprağa karışmış bile…
Oysa pes etmek bu kadar kolay mıydı?
Onca yapılan savaşlar, uğruna döktüğümüz kanlar boşuna mıydı?
Neler oluyor bize, ne yapmaya çalışıyoruz?
Kalan emanetlere, ihanetten başka böyle!
Bize yakışan bu muydu?
Layt bir toplum haline geldik, benliğimizden uzaklaştık git gide.
Çoktan Avrupalı olduk aslında, unuttuk örfü, adedi.
Aldık başımızı, tasımızı tarağımızı çıktık yola…
Nereye gidiyoruz? Ne olacağız! Bilemiyoruz!
O yüzden soruyorum şimdi herkese!
Bu gidişat nereye?
Bilen varsa söylesin, çözümünü bizlere?
GÜZEL BİR ŞİİR OLMUŞ, ZEVKLE OKUDUM KUTLARIM! :)
Siz İnsan mısınız?
Bana vaadedilenler hani nerde?
Bazıları vaadlerini unuttu çoktan.
Ben de unutuyorum onları…
Tüm yaşanan olumsuzlukları…
Açıkçası beynimi sıfırlıyorum kendimce…
Siz değişmezsiniz, onu gördüm, dün geldiğimde yine.
Bin kere pişman oldum, belki uğradığıma…
Nedir bu vurdumduymazsızlık, insana saygısızlık?
Cevapsız sorular oluşuyor her an aklımda.
Soruyorum, sorguluyorum kendimi, her şeyi istemeden…
Aç düşünceler kemiriyor günden güne beynimi…
İnsanlık nereye gidiyor, ben kimim diye?
Siz insan mısınız, soruyorum size?
Yoksa insanlıktan çıkmış!
Şeytan maskesine bürünmüş!
Duygu fakiri, yalan makinası mı olmuşsunuz?
Anlamıyorum, anlamaya çalışıyorum.
Hayat şartları, teknoloji sizi de değiştirmiş, anlaşılan.
Bu siz değilsiniz, bu kabuk size ait değil.
Benliğinizi yitirmiş, hiç olmuşsunuz...
Ne oldum değil, ne olacağım düşüncesi yerleşmiş beyninize…
Çok yazık!
Oysa yapılacak, uğruna mücadele verilecek, çok şeyler vardı aslında…
Gördüğüm tek gerçek; İnsanlık ölmüş çoktan, toprağa karışmış bile…
Oysa pes etmek bu kadar kolay mıydı?
Onca yapılan savaşlar, uğruna döktüğümüz kanlar boşuna mıydı?
Neler oluyor bize, ne yapmaya çalışıyoruz?
Kalan emanetlere, ihanetten başka böyle!
Bize yakışan bu muydu?
Layt bir toplum haline geldik, benliğimizden uzaklaştık git gide.
Çoktan Avrupalı olduk aslında, unuttuk örfü, adedi.
Aldık başımızı, tasımızı tarağımızı çıktık yola…
Nereye gidiyoruz? Ne olacağız! Bilemiyoruz!
O yüzden soruyorum şimdi herkese!
Bu gidişat nereye?
Bilen varsa söylesin, çözümünü bizlere?
(19-03-2009-İzmir)
Soner Aldemir
Bu şiir ile ilgili 10 tane yorum bulunmakta