Sız içeri Şiiri - Zafer Zengin Etnika

Tırpan
İncitmeden çeperleri
Sızıyor ağır aksak ele
Tesfiyesi biley taşı
İki ses de

Ağır iş
Eğilip bükülmek
Yorgunluk bu
Metale konan/sert

Beklentisi yok hüzünden..olacakmış zaten |||

Eklemine sakladığın her hareket
Yorumdur fikre belki
Salla düşünü
Uzat eline kendine doğru
Tatlı sözlerle sız içeri
Sök al ciğeri

Yürek kalsın.. Yenileyemez kendini |||

Narkozu tutar tutkunun
Kopar içte organlar
İhanet gibi sızı
Vücudun tanımadığı

Sezaryan doğum..aşk’a bulanır..kim doğar uzakta |||

Buzlu torba soğur içinde
Yol yakınsa başlanğıç
Uzaksa
Bozulur kopan uzuv
Kirlenir kendisi / inceden

Beklediğin nedir ışık
Kaynağında nükleer patlama
Ve sonsuza doğru süreç
Tetiklemek içini / başkasına
Kırılgan mor tayftan sızıyor..
Döndüğün kadar
Kendinsel birşey varış
İçin evrimi belki
Sohbeti suskunlukta
Kırılgan kesikleri
Ağır yırtıklar ileri
Bekle
Gün gölgelenmez
Tutulmalarda

Kısa sürer.. çok ister |||

Süreç tohum gözü
Açılır yaprağında
Dökül içine
Taşma
Ayrışma

Bilinmez.. kimse çözemez.. sır gibi hayat |||

Kesirli sayılar kesiyor
Sözlerimi
Duyamıyorum
Anladım
Susarken çok konuşmuşum
Çok koşmuşum

Sız içime
Derim tül perde
Nerden baksan
Yüreğim görünürde

Ne güzel anlatırdım
Gün nasıl doğarları
Şimdi bağlıyor aşk
Dallarımı/dağlarımı

11 Temmuz 2004