Siz Görmediniz Şiiri - Kemal Doğanay

Bu şehir kaç gece gizli ağladı,
Ben gördüm bunları siz görmediniz!
Bu sokak kaç gündüz kara bağladı,
Ben gördüm bunları siz görmediniz!

Gülmek istiyordu çocuk beşikte
Ninni söylüyordu anne eşikte
Acımasız hayat bu dedim; İşte!
Ben gördüm bunları siz görmediniz!

Gözümden yaşları silen olmadı
Dünya dedikleri size kalmadı
Dervişlere selam verdim almadı,
Ben gördüm bunları siz görmediniz!

Sur’un duvarında yazılar gördüm
Sokaklar içinde kazılar gördüm
Yanan yürekleri sızılar gördüm,
Ben gördüm bunları siz görmediniz!

Cami Avlusu’nda el açmış biri
“Para dediğin ne! ” Elinin kiri
Köşedeki adam oldukça diri,
Ben gördüm bunları siz görmediniz!

Daha ölmedik biz ocaklar tüter
Kan damlar yaradan sancılar biter
Şehidimiz için; ”Amin! ” de yeter,
Ben gördüm bunları siz görmediniz!

Bitmedi, bitmiyor gözümde yaşlar
Derdin biri biter birisi başlar
Hesap verin artık; Ey dağlar, taşlar!
Ben gördüm bunları siz görmediniz!

Kutlu Şafaklar’da Ezan dinledim!
Silahlar kan kustu Dua eyledim!
“Yarabbi bu nasıl savaştır! ” dedim?
Ben gördüm bunları siz görmediniz!

DOĞANAY’ım bence bu sevda bitmez
Gözümün önünden bayrağım gitmez
Virane yerlerde bülbüller ötmez,
Ben gördüm bunları siz görmediniz!