Siz deyin masal... Şiiri - Dinmez Er

Seneler, çok çok seneler evveldi.
Bir kız tanıdım, çok ama çok güzeldi.
İlk onda gördüm mavi-siyah saçları,
Çekik gözleri ne renkti? bakamadım.
İsmi neydi? cesaret edip soramadım.
İçimden bir dilek tuttum,
Sevdim; ismi bu olsun dedim.

Seneler ama çok seneler önceydi, bir kız tanıdım.
Aşık mısın? diye sordu, bana aşkın tarifini verdi:

Tüm benliğini bir alev yalazı sarıyorsa,
Gözlerin her yerde onun gözlerini arıyorsa,
Yanında değilse, sen onu yanı başında sanıyorsan,
Birde geceler azap, uykuların haram oluyorsa,
Aşk böyle bir şeydir işte...'

Çok seneler evveldi, her tarafta bahar kokuları,
Bende beş şiddetinde esen sevda rüzgarları.
İmbatın savurduğu mavi-siyah saçlara takıldı aklım.
Güzel kızın gözlerine kalbimden geçenleri söylercesine baktım.
Beyaz yavru güvercini aşkımızla beraber büyüsün diye,
Yüreğime kor ateşler koyan o güzel kızın ellerine bıraktım.

' Al senin olsun, sende kalsın, bu benim seven yüreğim.
Sen de ellerini, kalbini yani seni bana verir misin? ' dedim.

Seneler, seneler önceydi, bir gün o güzel kızla,
Her bahar da aşık olanlar kervanına katıldık.
Fidanlar diktik ellerimizle, aşkımızı kusadık.
Bahar dallı ağaç oldu, meyveye durdu diktiğimiz fidanlar.

Seneler, seneler sonra daldan üç güzel elma düştü,
O çekik gözlü, güzel mi güzel kızın kucağına...