rahat bırakın bizi
beni ve kendimi....
hani yalnızlık paylaşılmazdı?
paylaşıyorum ekmek gibi ruhumu
isteyen olur mu diye
içimde bileysiz bir bıçak gibi suskunluk
ne zaman büyüse birden, her yanım kanıyor
her gören bizi meczup sanıyor
artık yalnız bırakın bizi
bizi ve ikimizi
toprağı işlemiş gibi ellerim yorgun
birini öldürmüş gibi sızlar vicdanım
beni beklemeyin siz devam edin
ben sizi uzaktan izlerim
tükenişinizi adım adım
sanmayın ki mutlu olurum
hak ettiniz bunu der geçerim
bensiz yola devam edin
ben ve kendim birbirimize yeteriz
beklerim ben gocunmam
bizi listeden düşün.......
Kayıt Tarihi : 26.9.2008 00:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sessiz ve derinden
TÜM YORUMLAR (1)