Siz beni öldü mü sandınız
Darağacına çekmekle
Zalimler, zorbalar ölür
Karabasan gecelerde
Kanlı elleriyle cellatlar ölür
Siz beni öldü mü sandınız
Sivas’ta Pir Sultan
Bolu Dağları’nda Köroğlu
Ölür mü hiç
Ölürse Hızır Paşalar ölür
Hâlâ sesi duyulur Toroslardan
Dadaloğlu’nun
Ernesto üstüne türküler söylenir
Siz beni öldü mü sandınız
Biz Yusuf, biz Hüseyin, biz Denizleriz
Önceden yazılsa da fermanımız
Vız gelir ölüm, bize vız
Ölüme de meydan okuruz
Türkülerde, tellerde yaşarız
Şarkılarda, dillerde yaşarız
Unutulmaz adımız
Siz beni öldü mü sandınız
Ne haram yedik ne bir cana kıydık
Ne zalime kul olduk
Ne zorbaya boyun eğdik
Tek kusurumuz, tek suçumuz
Devrim yolcularının
En önde gidenleriydik
Astılar bizi
Yürekleri sızlamadan
Ölüm bir kişiliktir
İşte ben onu öldüm tek seferde
Her ölen bir kişilik ölür, bir can ölür
Ama bize kıyanlar
Her gün, her dakika, her an ölür
Siz beni öldü mü sandınız
Adı kalleşse ölümün
Adı darağacıysa, yağlı urgansa
Adı öfkeyse, kinse, nefretse
Ve unuttuğunuz vicdansa ölüm
Hoyrat ellerinizden
Kalanlara selam olsun
Biz Yusuf, biz Hüseyin, biz Denizleriz
Yeniden doğarız küllerimizden
Siz beni öldü mü sandınız
Siz beni öldü mü sandınız! ..
Kayıt Tarihi : 10.5.2012 18:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Deniz'lerin Ölüm yıldönümü nedeniyle...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!