Siz Şiiri - Vildan Altunbaş

SİZ

Kimeydi bu hüznü gözlerimizin! ,
Kimeydi nazımız ki geçmedi!
Kimeydi bu gönül dertli! ,
Kime böylesine kırılıp körerdi! .

Anlaşılmaz bir istek mi istedik! ,
Sizden de başkaların dan da Altınlar,pırlantalar beklemedik!
Tek istediğimiz birazcık huzurdu! ,
Huzurunuza kavuşmak mahşerleri buldu! .

Hayır! Anlamıyorum kastimi üzüyorsunuz beni! ,
Bu kastın arkasında bir maksat mı gizli!
Sayenizde! Ben! ,şairlerin mutluluk yüz karası! ,
Üzülme ağlama budalası oldum! .

Siz mutsuzken de gülebilir misiniz? ! ,
Oysa ağlayan tarafta hep biziz! ,
Siz gönlü taştan bir kuyu! ,
Gönlünüzde boğuluyorum siz buna aşk mı? dersiniz! .

Siz,benim kadar sevemezsiniz her şeyi! ,
Sevmek ki! Ömrü heba etmek bile olsa! ,
Sevmek ki! Uğrunuza bu gönül perişan olsa! ,
Siz beni benim sizi sevdiğim kadar sevemezsiniz! .

Kelimeler! bir baltadan bozma kelimeler!
Yumuşak dilde diken gibiler! ,
Kelimeler ardlarında derin manalar birikir! ,
Ne kan akıtır ne bir kesik izi! ,tek bu gönlü mezbaha’ya çeviren kelimeler! .

Belki böylece kıymetimi anlarsın!
Belkide kendine daha kıymetli müceferler ararsın! ,
En göz alıcısında bile vardır illa ki bir kusur! ,
Bende ki bu şair gönlü,hiç kimsede bulamazsın! .

09.03.2005