Siyer Şiiri - Hışman Taş

Mekke'de bir zamanlar
Karanlık bir dönem var
Bunalmıştı insanlar
Bekliyorlardı bahar

Habeşli biri vardı
Kabe'yi çok kıskandı
Kilise yapıp kandı
Önemli bir yer sandı

Ebrehe'nin mabedi
Halkça kabul görmedi
"Nedeni Kabe" dedi
Yıkmaya karar verdi

Ebrehe geldi durdu
Kuşlardan bir ordu
Gökten onları vurdu
Rab evini korudu

Vardı orda bir talip
Adı: Abdulmuttalip
Toplum içinde galip
Hem adil hem de edip

Allah istedi bir can
Abdullah'tı bu insan
Bedeli olaraktan
Yüz deve oldu kurban

İsmail'in soyundan
Ben-i Haşim boyundan
Amine-Abdullah'tan
Doğdu nurdan, nur olan

Günlerden yirmi nisan
Geldi beklenen insan
Alemde varken nisyan
"Mana" olundu ihsan

Gelişi "müjde" olan
Dini edecek ilan
İfşa olacak yalan
Putlar olacak talan

Adem değilken çamur
Resul olmuştu o Nur
Mekke'de etti zuhur
Beklenen büyük onur

Altı yaşında anne
İki yıl sonra dede
Gitmişlerdi rahmete
Kaldı Ebu Talibe

Çıktı yola bir ara
Gitti bir manastıra
Gördü Onu Bahira
Hayran kaldı o nura

Yüce kadın Hatice
Hem güzel hem zekice
Oldu Nur Zata zevce
Çalıştı gündüz gece

Vahiy geldi Hira'da
Mübarek mağarada
Duydu bir garip seda
Cebrail'den ilk nida

Zihinler şirkten tabut
Kimse değildi mesut
Üç yüz altmış tane put
Olmuştu halka maksut

Tevhidle şirki sildi
Kalplere nur ekildi
Müşrik başlar eğildi
Putları taş kesildi

Dedi ki Ebu Talip:
"Dön olamazsın galip
Kureyş çok güce sahip"
Dedi o Zat-ı Acip:

"Güneşi sağ elime
Ayı da sol elime
Verseler de emrime
Zarar vermem dinime"

Ömer! Kırkıncı mümin
Resule beslerdi kin
Gitti öldürmek için
Oldu aşığı vahyin

Kureyş döndü acize
Öfkeler vurdu yüze
Bakmadılar hak söze
Beklediler mücize

Resul ısrarı gördü:
Ayı ikiye böldü
Dediler ki: "büyüydü"
Çünkü kalpleri kördü

Kureyş'i korku sardı
Kalplerinde kin vardı
Hedef müslümanlardı
Mekke onlara dardı

Koruması Nebi'nin;
Örümcek ve güvercin.
Sebebi meşakkatin:
Garip doğan yüce din

Yarasalar görmedi
Nur Nebi Muhammedi
Dostuna ümit verdi
"Allah bizimle" dedi

Yapıldı kutsal hicret
Hicretle arttı kuvvet
Resul'e geldi çok davet
Ebu Eyyub'aydı kısmet

Mekke'den Medine'ye
Nadide bir hediye
Sahip sağlam ilkeye
Taviz yok bahaneye

Dengede her nitelik
Ne fazla ne de eksik
Kalbi sağlam başı dik
Göstermedi gevşeklik

On yedi mart Cumaydı
Ordu Bedir'e kaydı
Her mümin bir duaydı
Sabrın doruğundaydı

Ubeyde, Ali, Hamza
Verdiler hasma ceza
Yayıldı tüm Hicaza
Bedir'deki ilk imza

Ukkaşe savaşınca
İstedi kılıç kanca
Nebiden dal alınca
O dal döndü kılıca

Yardım etti bin melek
Çatışma bitene dek
Varken onca gözüpek
Zafer zor olmadı pek

Bedrin on dört şehidi
Galip etti tevhidi
İslam için can verdi
Can buldular ebedi

Meyletmedi O asla
İtibara ve mala
Kılıçla, okla, yayla
Savaştı akrabayla

Beşer görünür halka
Ama mayası başka
Doğru söyler mutlaka
Velev ki olsa şaka

Üzüldü yahudiler
Çünkü yenilmişti şer
Sözlerinden döndüler
Sürgün etti peygamber

Hind ile Ebu Süfyan
Oldular kini yayan
Nebi edildi ilan
Mekke'de ortak düşman

Fatma yirmiye girdi
Bir çok kişi istedi
Resul kararını verdi:
"Damadım Ali" dedi

Geldi Mekke'den haber
Hazırlanmış müşrikler
Tüm müminler dediler:
"Ya şehitlik, ya zafer"

Peygamber giydi miğfer
Hedef: Uhud'a sefer
"Pes eden olur heder,
Dayananlar muzaffer"

Kureyş olmuştu saf saf
Halid'deydi sağ taraf
Hind'in dilindeki laf:
"Sakın etmeyin insaf"

Meydana çıktı vahşi
Köleydi bu Habeş-i
Hamza'yı vurmak işi
Öldürdü de bu kişi

Görünce ganimeti
Sandılar savaş bitti
Okçular da terketti
Sonuç tam hezimetti

Kureyşte doğdu ümid
Saldırdılar çok şedid
Nebi'ye vurdu müfsid
Dişini etti şehid

Bir Kureyşli kükredi:
"Muhammed öldü" dedi
Belki O zannedildi
Musab'ın nur cesedi

Kureyş almış intikam
Müminlerde ise gam
Yenilgi: yanlış itham,
"Şehitlik zaferi" tam

Bir gün Cebrail gelir
Resul'e haber verir
Bir süikaste dair
Yapanlar Ben-i Nadir

Aynen Kaynuka gibi
Onlar hüsran talibi
Onları sürdü Nebi
Süikastti sebebi

Yahudiler ve küffar
Birleşti tüm düşmanlar
Kalplerinde tek karar:
İslam'a vermek zarar

Selman'dan "hendek" fikri
Memnun etti erleri
Getirmişti özveri
'Fırtınalı' zaferi

Bazı yürekler yılgın
Geldi müjdesi Hakk'ın
"Rabbin yardımı yakın"
Zaferle bitti akın

Hendek'ten sonra gaza
Hain Ben-i Kurayza
Uyup Hakk'tan ikaza
Başladılar infaza

Atmışlardı bir ara
Aişeye iftira
Allah şahitti sırra
Cevap verdi onlara

Resul Hac için erken
Hacca doğru giderken
Hudeybiye'de, yerden
Bir su çıkardı birden

Lebid'in büyüsü has
Ağrıdı kemik kas
Rabten geldi Felak-Nas
Peygamber oldu halas

Bir tehlikeydi Hayber
Aşılamaz kaleler
Müslümanları bekler
Ve kazanıldı zafer

Bir gün bir kadın gelir
Halkı eder misafir
Ete koymuştu zehir
Et ifşa etti bir bir

Mekke’yi de fethetti
Hak batılı yok etti
Bu büyük saadetti
Nebi Rabbe hamdetti

Geldi Haccın sırası.
İnsanların en hası
Dedi: "Haccın manası
İbrahim'in mirası"
...