Siyası cinayet, işleyenlere.
Yardım edenlerin, sonu hüsrandır.
Suçsuz yere insan öldürenlere.
Acıyıp yedirmek, bile haramdır.
Allah’ı sevenler, insan öldürmez.
Bilirler insanın değeri çoktur.
Hakka aşık olan kin bile gütmez.
Zulüm ve intikam, dinlerde yoktur.
Dinlere uyarak yol yürüseydik.
Ayrı ayrı değil birlik olurduk.
Allah’ı gerçekten sevebilseydik.
Düşmanlık gütmeyip dostlar olurduk.
Bu sözler sadece, bizlere değil.
Semavi dinlerin, hepsini bağlar.
Allah’a inanmak, bir oyun değil.
Dürüst inananlar, yanlışa ağlar.
Gerçekten inanan,insan olalım.
Allah’ın rahmeti,bizimle olur.
Yanlış yapanlara, karşı çıkalım.
Samımı olursak o bizi bulur.
Allah’ım yardım et, bu insanlara.
Hakikati görüp iman etsinler.
Bir mucize göster aldananlara.
Sözde değil özde seni sevsinler.
Kayıt Tarihi : 1.2.2007 15:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Cinayet işleyenlere yardım edenlere yazdım bu şiiri birde dinci geçinenlere Dinlerin özünde öldürme olmaz hakıkı bir müslüman hiç bir zaman insan öldüremez Allah için insan öldürenler var bunlara ne diyelim bilemem bana sorarsalar asla müslüman diyemem çünkü Müslümanın anlamı teslim olandır yanı Allah'a teslim olan o halde insan öldüremeyiz her ne sebeble olursa olsun savaşlar harıç...

TÜM YORUMLAR (2)