SİYÂSETTE VEFÂ
Vefâ, sözünde durma, yapılan iyilikleri unutmama, iyilik yapanlara misliyle veya ziyâdesiyle karşılık vermeye devam etme anlamlarına gelir.
Her kim ki bu vasıfları kendisinde bulundurursa o insana vefakâr veya vefâlı insan denilir.
İnsan olana yakışmayan en kötü huylardan birisi de vefâkârlığın zıddı olan nankörlüktür. Nankörlük ise iyiliğin kadrinin bilinmemesi veya iyiliğe kötülükle karşılık verilmesidir.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta