Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bağnaz tutkuların aymazlığından, vicdanı sarsan duyguların dayanılmaz ağırlığının isyanı çok güzel betimlenmiş rukiye Hanım, kutlarım. Mutluluklar sizinle olsun!(10on)
off off şairim ne yaptın sen böyle?
şimdi bu güzelim dizeler ayrılır mı birbirinden elbette hayır
ama ben ikisini çekip alıyorum içinden ki bana göre
şiir buradan doğmuştur.
şöyle ki ;
Bilsen ki teşbihlerde, ne menem hatalar var
Tut ki görmüyorum ben, sen de işitme Şiyar
peki nerede büyütecektir şairini?
tabi ki
h i k a y e s i n d e ...
teşekkür ve sevgimle arkadaşım,
Başka bir yazın türü olsa şiir gibi aktı diyecektim. Şiyar destanlaşıyor. Uzun bir maratonun ilk metrelerinde gibi hissediyorum kendimi.
Bazen bir romanda, bir tek kelime
Bazen bir kelimede, binlerce roman saklı
Bilsen ki teşbihlerde, ne menem hatalar var
Tut ki görmüyorum ben, sen de işitme Şiyar
Depremlerin ardında, gizli artçılarda var
Fay hatları bir kere, kırılmasın be Şiyar
Haydi kalk Şiyar
Bir kibritte sen çak
Bize de farz oldu, gemileri yakmak
Yüreğine sağlık
buda benden olsun
Olmasada bu yokuşun inişi,
Hadi gönül yok bu yolun dönüşü..........BİLAL ÖZCAN
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta