Siyaha çalan bir şaraptı yüzünü gördüğüm ayna,
Kıyameti ararcasına yıkılmıştı kalbim,
Kanım... kemiklerim... damarlarım...
Sanki kabeyi yakmışlardı kalbimde
Tüm insanlar ayaktaydı
Huzursuzdu ruhum çıkmak istercesine etimden
İzin vermedim.. veremedim.
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta