Bana olanlar olmuş, siz lunapark çocukları gibisiniz..
Toz pembeyi siz yaşıyorsunuz da bana siyah deyip geçiliyor. Çok komiksiniz siz ya.. Ne yaşadınız da kime “yaşam”dan söz ediyorsunuz; komiksiniz hem de çoklarca kez. Herkes ayrı bir eda takınır olmuş; siz de herkes olmuşsunuz.. Ne limon kokusu ne de kahve falı şimdi.. Kendi kendine hem esir hem de düşman olunmuş. Gardiyan izin verirse kapının açılmasını bekliyorsunuz ya; kapıyı kendiniz açmayı neden denemez oldunuz ki! Ama unutmuşum, o yürek yoktu değil mi sizde.. Toz pembesiniz ya; beyazı unuttunuz tabii siyah siyah diye düşman yaratmaktan kendinize..
Unutuldunuz diye, unutmayı meslek edinmiş gibisiniz. Koyusunda bir gecenin sabahına kadar içseniz ne olur; kafayı dumanlasanız ne olur; kafayı dağıtsanız ne olur.. Unuttunuz mu yoksa; kafa yine sizin kafa.. İçi boş ya da dolu fark eylemez.. Sabah olur yine aynıdır her bir şey; değiştiremedikleriniz daha bir gelir üzerinize.. Komiksiniz de bu kadar olmayın bari!
İftira atmışlar size; adınız çıkmış bir yerlerde kötüye.. Sanki tek siz haklısınız; katil sanki diğerleri. Buna böyle inanıp, yanınızdakini de inandırmaya çalışıyorsunuz ya.. Biz de aptalız ya.. Yine çok komik oldunuz; bu kez yine çok oldunuz. Çok geldiniz yine üzerimize.. Kendi kendinize oyun kurup, oyundan atmayın yine kendinizi. Sihirsiz yaşayın biraz; biraz adam olmayı denesenize!
..
Beyaz çocuğun,
Siyah oyuncağı,
Kurulunca hayata,
Ağlar mı?
Beyaz çocuğun,
Siyah oyuncağı,
Neden gözlerin mavi?
..
Sonsuzluğu arayan siyah gül yıldızları parlatır topraklarında
Çiy düşürürken karanlıklarına su serper duygu coğrafyasına
Ay ışığı vadinin en dar yerine vurur o saatlerde yürek sıkışır
Daralır zaman, kararır su, ay karanlık bir vakit aşka dönüşür
Gökyüzü altında siyah güller bulut gibi şimşek şimşek büyür
Yaprağında kor yangınlar buluşur rengi cehenneme dönüşür
..
Oysa siyah beyazdı bizim sevdamız,
Renklerin gösterişinden uzak, tüm çıplaklığıyla sade.
O beyazdı ben siyah, o güneşti ben bulut,
Ben yağmurdum o toprak kokusu..
Hep ardı sıraydık birbirimizin, ben geceydim o gündüz
O bahardı, ben güzde hazan
O çiçekti, ben kurusu yaprağın...
..
Kasketini çıkarır, sağ dizine koyardı
Giderdi uzaklara, yavaş yavaş dalardı
Dökerdi içini hep, o siyah taşlarına
Usulca yavaş yavaş, çekerdi onu babam
İnce bardaklı çayı, bir neşeli İçerdi
..
Sorma üstat benim de çatıktır kaşım
Üzerime zamansız yıkıldı gökler
Dalgaların sesini dinleyen başım
Yalnızlık sahilinde boşuna bekler
Gömüldüğüm bir sis ki ufkuma akan
Baktıkça ıraklara gözümü yakan
..
Inersin ortu gibi dunyanin uzerine
Ay suzulerek yukselir gunesin yerine
Bazan yelken acilir bilinmeyen engine
Benim yakin dostum gizemli siyah geceler
Bir cok insan telasla kosarlar evlerine
Kavusurlar ozledikleri sevdiklerine
..
siyah gülüm
seni içime diktim siyah gülüm
sen istanbul
istanbulu sen bildim
siyah saçlarına bal rengi gözlerin
yıldızlar dağıtıyor
içimi delip geçen gamzelerin
..
Yıpranmış otel odalarında yıllanan bir kadındın sen,
Yüzün duvarları kadar soluk ve soğuk.
Şarap kokar beyaz tenin.
Bacakların yirmidört saat açık,
Rezervasyona gerek yok, kapın aralı, boşsun, bomboş
Sil o gözlerindeki kanları ve kes ağlamayı!
..
örgülü saçlarında ölüm kokladığım sevgilim
sana kopardım bütün zambakları
siyah zambaklar benim kaderim
bahçıvanın gözyaşlarıyla büyüttüğü zambaklar
..
Martı ve küçük siyah balık
Gözlerinde eski çağlardaki savaşçıların şahin bakışları
Kanatlarını kullanışında bir kartalın semalardan süzülüşünden kırıntılar
Kirli bedeninde uzun göçlerden kaf dağına ulaşmış o leyleğin silueti
Yüzünde bir akbabanın zavallı küçük avına pençesini sunmadan önceki mağrur gülüşü
Ve bakışları balçığa dönmüş şehir gölünde kıpırdamakta olan küçük siyah balığa gömülü
..
Kadınım siyah sevdam canımın içi
elleri pamuk dudakları bal şerbeti
gözlerinde güneş yüreğinde aşk ateşi
yalnız seninim al içine yak beni
kadınım siyah gülüm canımın içi
elleri pamuk dudakları çöl ateşi
gözlerinde dolaştım sahrayı kebiri
..
simsiyah bir atım koşmam gerek
toynaklarıma kara sular inene dek
dağ bayır çayır çimen çiğneyerek
koşmam lazım siyah at olana dek
kimse bana dokunamasın diyerek
gerimde acı yol bırakmayana dek
..
Kadınım siyah sevdam canımın içi
elleri pamuk dudakları bal şerbeti
gözlerinde güneş yüreğinde aşk ateşi
yalnız seninim al içine yak beni
kadınım siyah gülüm canımın içi
elleri pamuk dudakları çöl ateşi
gözlerinde dolaştım sahrayı kebiri
..
Boş bi sayfa ile başlıyor geceler
Gece siyah, sayfa beyaz..
Karaladıkça bişeyler, kararıyor sayfa
Biyandan hava aydınlanıyor..
Bi bakmışsın ki;
Sayfa siyah olmuş, gece beyaz..
..
isterimki bir gün beni kollarına alsan
göğsüne uzanıp busenle sararsam solsam
ruhuma akıveren bir coşkun pınar olsan
gözlerime bir siyah perde indiği akşam...
alsam o suların karardığı zamanları
bir demet yapıp ruhuna sevdi diye sunsam
..
Vakit öğleyi aştı akşam yaklaştı gene
Sarıldı güneş en koyu rengiyle siyah kefene...
Yıldızlar sanki güneşin kanını emen bir kene
Sarıldı güneş en koyu rengiyle siyah kefene...
Bulacak sabırlı güneş yaralı bereli de olsa sabahı
..
Gözlerin,
Yeşil ormanlar kadar yeşil
Mavi çiçekler kadar mavi
Siyah bulutlar kadar siyah
Derin kuyular kadar derin.
Bahane mi yok
..
O gün….
Başka bir gündü
Her günden daha beyaz
Her an'dan daha net
Her saat'ten daha özel
Yaşam inat…
..
Siyah şiirleri kısa ve uzun olarak ünlü şairlerden Siyah ile ilgili şiirler ve sözleri
saçları kınalı gözleri kahverengi
kolunda gri saat tırnakları ojeli
siyah saçları belinde inci gibi dişleri
nefes aldıkça iyi ki doğmuş diyorum.
üzerinde pembe gömleği altında mor eteği
siyah topuklu ayakkabısı elinde siyah telefonu
..
Kara Kediler sizi gidi zibidiler, sizi gidi fırlatmalar, hırbolar, eğribodikler... Hep aramıza giriyorsunuz, aramızı bozmaya çalışıyorsunuz diğer insanlar ile... Bakın size siyah kedi demiyorum, yine kara kedi diyorum. Artık bunu iltifat olarak mı alırsınız yoksa başka bir şey olarak mı alırsınız bilemem? Hayır, besliyorum da siz kedileri, hem de o beyaz kedi imiş, şu sarı kedi imiş, bu kara kedi imiş demeden, ayırım yapmadan. Niye böyle yamuk yapıyorsunuz biz insanlara?
Kara Kediler, size sesleniyorum, size! İsteseniz de ailem ile aramı bozamayacaksınız, zaten onun için hiç uğraşmayın, oğluma, kızıma, eşime, anneme, babama, kardeşime küsmem için, ne kadar çaba harcasanız da çabalarınız boş. Sokaklarda dolaşın, dolaşmayın demiyorum. Hatta bir sağa bir sola hapishane voltası dahi atabilirsiniz iki üç kedi bir araya gelip, arabalardan fırsat bulur da ezilmez iseniz eğer... Çöpleri karıştırın, tabi ki karıştıracaksınız, çoğu zaman karnınız açtır, bulduğunuz fareleri yakalayın, acımayın, ensesine çökün, çökeceksiniz tabi ki ama benim ile sevdiklerimin arasına sakın gireyim demeyin. Girseniz de ben ve sevdiklerim hiç iplemiyoruz sizi bilesiniz...
..
Çoğumuz bir zamanların siyah beyaz ekranlarına geçmişimizi gömmüşüzdür.
Çoğumuz bir tadım hayalin peşinden giderek, kimi saf bir çocuk gibi hayata serpilir iken, kimi de olgun bir kişilikle çocuk yönümüzü o siyah beyaz cam ekranlarda görmüşüzdür.
Çizgi filmlerde kahramanlaştığımız, parodilerde yaşamı anlamlandığımız, dizilerde duygusal yolculuklara ışınlandığımız, filmleriyle emsalsiz bir yolculuğa uğurlandığımız o siyah beyaz dünyadan ne çabuk ayrılıp, yalan bir gerçeğe ışınlanmışız bilmiyorum.
Hayatımızın en güzel baharıydı o mevsimler. Bir evin içine misafir olarak dalıp 4-5 saatlik konukluğumuzda ev sahibi sıfatı elde ettiğimiz zoraki birliktelikler, aynı ekran karşısında geçirdiğimiz o doyumsuz birliktelikler, yayın bitince mecburi gidişlerle biçimlenen gerçekler.
Ne çok mutluymuşuz o günlerde oysa. Ne çok insan olarak yaşıyormuşuz ayırımına varamadan gelip geçirmişiz o günleri ve ne çabuk çevirmişiz o muhteşem yaşanası sayfaları.
Şimdilerde ‘dönek’ bir devrin içerisindeyiz tamamen. Nur içinde yatsın neredeyse her Türk insanının her bir filmini 10’dan fazla izlediği Kemal Sunal filmleri ile geçiyor günler. Farklı kanallarda birbiri peşi sıra yayınlanan ve hala her karesine izleyici çağıran bu filmlerle serpildi Türk halkı ve bu izlence gerçeğiyle mayalandı yıllar yılı.
Epeydir ekranlarda bir karmaşa, bir rezillik, emsalsiz bir ‘soytarılık’ repliği oynanmakta ve bizler bu iğrenç izlencelerden kurtulamadıkça dünümüzü yeniden arar olduk ve kendimizi sorgulamaktan bir haller olduk.
..
Şimdi sözleri unutulmuş bir şarkı gibisin kalemimin ucunda. Güz rengi bulutlar inmiş sanki yüzünün üstüne. Oysa bir cehennem aşılırdı seni tarif edebilmek için kelimelere. Bir ah hecesinden bile siyah gözlerin anlaşılırdı. Siyah sendin, güneş sen, manto sen, kalem ve isyan haberleri.
Feraceli ince güzel. Utangaç kelimelerinin yüzünü bir yaşmak gibi süslediği. Önce siyah, önce çekingen, önce güzel. Ardından menekşe kokulu bir sesin kulaklarımda desibel desibel yükseldiği bir örtüye bürünürdü an.
Bir edebiyat kampüsü, eski. Sana yalnız rastlamanın hayalini kuran kelimelerim var Osmanlıca defterimde. Bir ahmak ıslatan boşalsın bulutlardan ve biz söylemediğimiz sözlere sığınalım. Karşılıklı demli bir çay içelim, derslerden konuşalım ya da yan yana iki rekat namaz kılalım… Hayallerinden alıyor işte âşık tüm şair gücünü.
Bu şehirde kar yağıyorken, kısa saçlarına rüzgâr şarkı söylüyorken, tüm Maraş, yeşil damarlarına kadar üşüyorken, birimiz, birimizin sırasında ders fotokopisini unutalım. Kurutulmuş bir çiçek ya da divan edebiyatından iki mısra, ikimizden birimiz sözsüz ve lisansız konuşalım.
..
Yalnızım bi köy evi,dışarısı zemheri ve kar! Ne tel var ne telefon ,sesini duymak var ya o an ......anlatılmaz.sıkıldım ve duygulara yenildim uzaktayım ansızın gelmek boynuna aldığım kolyeyi takmak..bi köy evi ışıksız idarasız .Varsa yalanım gözüm kör olsun,gelemedim gülüm.saat 23;10 dışarısı kar beyaz aydınlık ve içeri könhemiş kahırlı karanlık.kardan adam yaptım ve seni benzettim sana .bildiğin sensin zifiri siyah sac taktim masa örtüsünü keserek.havuçtan burun ,elmadan yanak,kömürden göz...... ve kol gerçek kadeh tutmuş el, içi kırmızı şarap dolu,boynuna aldığım kolyeyi taktım.sen mutlu olmuştun.ben sevgi dolmuştum .ve kadeh tokuşturarak kutlamıştık dogum gününü.Nice yıllara gülüm nice yıllara..............SİVAS
..
