Siyah Zambaklar Şiiri - Mustafa Küçüktepe

örgülü saçlarında ölüm kokladığım sevgilim

sana kopardım bütün zambakları

siyah zambaklar benim kaderim

bahçıvanın gözyaşlarıyla büyüttüğü zambaklar

eylül yağmurunda sokakta ıslanırken

solgun yüzünü sonbahar yapraklarına benzetiyorum

ellerim terliyor çiçekleri koklarken

küçük şemsiyeli bir kız geçiyor yanımdan

çiçeklere bakıp gülüyor

siyah zambaklar diyor gülüyor

yağmur ıslatıyor çiçekleri

ben eylül yağmurunu sevdim

siyah zambakları sevdim

seni sevdim

ve

kaderimi sevdim