Siyah sır Şiiri - Mustafa Irgat 2

siyah sır

hayatın küllerinden beslenen büyü de
ucuzluk pazarı ritüeli de
tıpkı benim gibi dumanlı bu gece
sinemde yangının utangaçlığını
pazar akşamı soğukluğunu
sevdamın parelerini
zbe mekanların mahkum sarmalında
saçtım masaya birer birer
bir ömrün yutkunmasındayım yine bu gece
açıldı günah defterim
sorgu meleklerinin huzurunda
dizildi takvim yaprakları
yarı aydınlık
yarı uykulu
yarı yakılmış
kısa pantolon ya da basmalı etek
firarda kalem tutan ellerim
kim kapatacak saman kağıdından günlüğümü
kim perdeleyecek kapı aralığından süzülüşümü
kim toplayacak cigaramı çakmağı mı külümü peltekleşen dilimin döküntülerini
keşkelerimin kırıklarını
kim toplayacak sessizce
karşımda obsesifinden bir düşkün
uzadıkça uzuyor döngü kapanında sohbeti
damağında iki büklüm büzülüyor itiraflar
başım ellerimin arasında
üçüldükçe küçüldü göz bebeklerim
köhne mekanların tutsak uçurumlarını
yudumluyorum birer birer
hayatın yamalarından sarkan iplerin şaşkınlığı da
gök gürültüsünün yorgunluğu da
tıpkı benim gibi evhamlı bu gece
ne itiraflı gece bu gece
ya dönüşecek ya da düşecek bedenler bu gece
öbek öbek satır satır hece hece
toplayın odunları a dostlar
yakılacak var yine bu gece
toplayın odunları a dostlar
yakılacak var yine bu gece