Siyah Sevdalar Yağardı Şiiri - Özlem Çay

saatler karaya çalar
siyah sevdalar yağardı kente.
çok gözlü malikanelerin mutsuzluğu
tek odalı fakirhaneler de yeşermezdi.
öyle ya;
belgin ne zaman aşka düşse
renkli sandığı hayatından,
loş ışığı ile aydınlanan
tek odalı yürekte bulur, sığınirdı o küçük eve.
sevgi ile beslenir
kırık kemandan geceye
kalp kızılı ezgiler düşerdi..

siyah sevdalar yağardı kente,
karaya çalardı saatler.
jurnaller, sokakta filizlenen kıvılcımları kovalar
fitne bezirgânlarına köhne lakırdılar taşırdı.
namus bekçileri
toy yüreklerin körpe dallarını keserken,
vuslat tohumlu ayrık otları yayılırdı..

zamansız sevda vedaları yağardı kente,
zifir zuhur ederdi saatlere.
serseri kurşunların körlüğü
dilhun ak göğüsleri vurur,
canhıraş feryatların figanı
kırk katıra yüklenirdi,
beyhûde yakarışlar çaresiz..
meyus kaderlerin kederi olurdu;
siyah beyaz bir filmden düşen,
vidaları sıkılmamış
hüznün tiratları...öz/

mart/yirmi dört