Zorla nefes alır gibisin aldığın nefes bile kaburgalarına batıyor
Yüreğin yaralı kanıyor bir türlü kabuk tutmuyor
Hücrende zincirlisin
Bir zincirin bir de yaralı yüreğin başka neyin var
Zorla gün ışığımıza çekildi siyah perde
Bir ekmek bir tas su işte hayat bu dediler
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta