Siyâh Melek Şiiri - Talha Kuru

duyduğun o saf matem elbet
sükûnet ettiğin âna dek, zira
olan her şey onulmaz bir yara
içinde kaldı, şimdi yalnız seyret
diye akşam olmakta, güller
vehmettiğin sözlere dek
bir bir içe kapanmadan tek
o yeryüzünde bulunmayı sır
bilen ama bilmeyen göç etmeyi
çiçeği siyâha bulanmış nûrdan
akan dalgın bir ırmak gibi
söyle, kendine doğru olman

niçin? akşamın sunduğu müdafaa
bir yabansıyı batmaya çağırdığında.