Siyah Matemim , Beyaz Kefenim

Ucurumun kenarındayım hızır,
Dibe açılıp takıldı kafam.
Ellerim kanarcasına taşlara çırpınışım
Bıraktı oracıkta damlalar izimi.
Rüzgara kafa tutuşum geldi gözümün önüne.
Ruh ve bedenin bütünlüğüne kenetlendi sözlerim.
İşte tam da gözlerimi diktiğim derinliklerde kayboldum .
Sorma...Nasıl diye ?
Cevap verebilecek olsaydım söylerdim kendime.
Anı anını tutmuyor içimden giden kelebeklerin.
Heyecanım korkuma karıştı işte.
Sorma! Nasıl diye...
Geldiğim nokta da ki karanlık ve aydınlığın ortasında dura kalmışım.
Ne yana dönsem çaresizim.
Siyah matemin , beyaz kefenim.