Siyah Kar Şiiri - Hüseyin Özdemir

Bembeyaz kar
Simsiyah gecenin içine
Yağıyor hala
Gece siyah Yanmış ceset
Kolsuz geziniyor kar
Yolcular durakları bekliyor
Işığın doğacağı yerde
Erimsiz ve Esmiyor fırtına
Gelevera ters akıyor
Yüreğimin üşüdüğü yerde
Kocaman kayalar taşınıyor
Balıklı dereye eğribele
Kum tutuyor
Yırtık lastikli çocuklar
Buz tutmuş geceye
Bembeyaz kar
Kurşun renkli ağaçlara
Yağıyor hala
Çelik kafesler iniyor üstüne
Umarız çığlıkların usulca
Titreyen tel gibi sallanıyor
Yolu bekleyen umutlar
Çığ düşüyor kan üstüne
Kırgın dalıyor dereye
Kırmızı Pullu alabalıklar
Örtüyor yanık tenlerini
Yoksulluğun Çayırında
Simsiyah kar
Beyez güvercinlerin tüylerine
Yağıyor hala
Işık hızıyla kayıyor güneş
Salkım bulutsu Memleketim
Türküler ağıt çalıyor
Donuk damlı evlerin altında
Soba dumanı matem kokuyor
Geleceğin kitap sayfalarda
Kara balta yontulu oyuklar
Boncuk boncuk terliyor oysa
Üfürsen devrilecek Saraylar
Yılgı korkudan çağlıyor
Dağlarım beklerken hayallerini