Siyah Giyen Adamlar Şiiri - Dinmez Er

Aklıma gelmiyor değil hani
Alıp başımı gitsem diyorum
Gün ışımadan, kent uyanmadan
Yalnız kalsın, ayrılığı yaşasın
Bu kentte siyah takım elbise giyen,
Kravatlı beyler efendiler,
Gazeteci, şair, yazar, doğrucu davut,
Takımını hiç sevemediler,

Şişirilmiş gurur, anlamsız bir kibirle,
Sahte övgülerle yuvarlanıp gidiyor.
Yürüyorum uzun, uzun dolaşıyorum ,
Mahalleleri, parkları, sahil boylarını,
Çarşı, pazarını esnafı gülen gözler,
Mutlu yüzler arıyorum göremiyorum.
Amaçsız kalabalıklar, sefil sokaklar,
Varoşlarda sağlıksız çocuk yüzleri,
Tenhalarda mülteci pazarlıkları,
Üzgünüm kimliğini kaybediyor kent,

Sokak lambaları yanıyor ürkek, her taraf
Sarı sisli bir aydınlık perdesi içinde,
Canımı sıkıyor esrik akşamlar,
Yakışmıyor bu kente esrik yaşamlar,
Meyhaneler tıklım, tıklım,
İçkili mekânlar karınca yuvası,
Ne yazsam ne söylesem boş
Kentin gözleri dünyayı puslu görmeye ,
Uykusuz trenleri saymaya uygun adım.

Dinmez ER /& Şiirleri / Çeşme / 2020.09. 19 /