SİYAH ÇİZGİLER
Düşüyor gölgesine gökyüzü,
Düşüyor yüz akı, soluyor çiçekler.
Hüzünle vedalaşırken zamana yenik düşüyor insan.
Ayrılık limansız bir gemi.
Ayrılık olmamaktır,
Ya da olduğunu bilmemek.
Okyanusa açılmak sebepsiz,
Ya da gururunu yenememek.
Belki de mavi gökyüzünde siyah bir gölge,
Bir resme bakıp yüzündeki çizgileri hatırlamaktır.
Dokun mavi yüreğim.
Dokun ki gerçeğe, ömrün olsun.
Kırlarda sonbahar giyinmiş.
Ayrılık düşünce tene,
Kıvılcımlar yok artık.
Zamanla anlıyor insan.
Fırtına ıslıklarında
Yıldırım çarparcasına sersem.
Avuntu değil düşler.
Düşüyor gölgesine insan
Kayboluyor düşünce yansımasına…
19.08.2006
www.sairkazimdemir.somee.com
Kayıt Tarihi : 8.11.2009 10:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kazım Demir](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/08/siyah-cizgiler-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!