zor zamanların yolcusuyduk biz
zor ve ağır zamanların
ömrümüz bir saç renginden diğerine
direnmekle geçti
hayatın çatısına düşen gölgelere
gülmeler ellerimize uzak hercai menekşe
ağlamalar kapı komşuydu kirpiklerimize
kaymaklı ekmek kadayıfı kıvamındayken hayat
zılgıt yiye yiye büyüdük siyah beyaz düşlerle
taş duvarlarda parçalandı umutlarımız
ağıtlar döşedik yüzyıllık pencerelere
hece hece toplayıp kekeme sevmeleri
dönüşsüz biletlerle uğurladık son nokta cümlelere
çocuklar doğurduk çocuklar büyüttük
saçları kıvırcık gözleri zeytin karası gülüşleri gül pembe
kilometrelerce öteden gelirdi kokuları
sızladıkça burnumuz yağmurlar düşerdi susuz bahçelere
hasret pastane kekinde ayıklanmış üzüm
vuslat ilmek ilmekti örgü şişlerinde
eski hatıralarla yıkayıp yüzümüzü yeminler ettik
kurbanlar adayıp halaya durduk yeni günlerin eşiğinde
başkaldırışlarımız öksüz sitemlerimiz yetimdi
kendi yaralarımıza kendimiz üfledik kızılcık şerbetiyle
doğrularımız eğri emir karşısında bükülürdü
ezilirdi dilimiz ama gitmezdi kelime haznemiz el etek öpmelere
zor zamanların yolcusuyduk biz
zor ve yaralı zamanların
içimiz derin kuyulardan su çekse de
yine de bir saç renginden diğerine
gölge düşürmedik hayatın çekirdeğine...
Kayıt Tarihi : 22.1.2009 20:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yine de
gölge düşürmedik hayatın çekirdeğine...
.....Güçlü, tutarlı bir anlatım.. Uzunca süredir yoktum, görüyorum ki okumaktan mutlu olduğum kalemler daha bir koymuş üzerine. Kutluyorum.
zor ve yaralı zamanların
içimiz derin kuyulardan su çekse de
yine de bir saç renginden diğerine
gölge düşürmedik hayatın çekirdeğine...'güçlü bir anlatım.ne diyebilirim tabi ki muhteşem bir şiir okudum,sayın Hasköylü.Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (42)