Siyah Beyaz Bir Öykü Şiiri - Yasemin Kor ...

Siyah beyaz bir o¨yku¨nu¨n,
Kadın bas¸ kahramanıyım ben!
...
Dogˆumumdan bugu¨ne kadar gelen,
Ve bu gu¨nu¨mden de
Ebediyete kadar giden,
Ama sonu da
Kimse tarafından bilinemeyen,
Yas¸am o¨yku¨mu¨n tek yas¸ayanıyım ben!
...
Yas¸am paletimde tu¨m ana renkler var.
Bir de kendi karıs¸tırıp harmanladıklarım.
Annemin kızına yakıs¸tırdıgˆı,
Pembe ile hayata bas¸layıp,
Elim fırc¸a tutana kadar,
I·stedikleri renge boyadıkları,
Rengarenk bir karanlıgˆın yarınıyım ben!
...
Bir bakmıs¸ım kırmızıyım,
Alev alev hislerim.
Bir bakmıs¸ım mavi,
O¨zgu¨rlu¨gˆu¨n dibindeyim.
Bembeyaz bir sayfa iken;
Bir bakmıs¸ım gri bulutlar c¸izili,
Ruhum sagˆanak ve fırtınaya maruz kalmış,
Simsiyah boyalarımı do¨kenim ben!
...
O¨yku¨mdeki karakterlerin c¸ogˆu da
Nedense karalamaya meyilli.
Ben harmanlandıgˆım renklerle
C¸izerken bahar bahc¸emi,
Her seferinde karıs¸tırmam
İçimdeki duygularımı ve sevgimi.
Yaşam öyküme renk verecek
Erkek baş kahramanımı bekleyenim ben!
...
Yılmadan renklerimle boyarım,
Kararttıkları her yeri.
Ve sonunda anlarım,
Tahammu¨l edemedikleri ben degˆil,
Ruhumdaki go¨kkus¸agˆımın renkleri!
Boyanırım bas¸tan as¸agˆıya,
Siyah beyaz bir du¨s¸ gibi.
Saklarım renklerimi,
Yanımdan herkesi uzaklaştıranım ben!
...
Renklerim artık içimde gizli.
Dışım ise siyah beyaz bir öykünün,
Renklenmeyi bekleyen,
Lirik soyutlaması gibi.
Erkek kahramanım gelene kadar da
Kapatırım paletimi.
Dedim ya siyah beyaz bir o¨yku¨nu¨n,
Kadın bas¸ kahramanıyım ben!
Renklerim O gelene kadar içimde gizli!
...

Yasemin Korkmaz