önce ayak seslerini duydum
usulca yaklaştın
dokundun
mavi duvarımdaki güneşe
açtın gözlerimi
uyanmamı istemiyormuşsun gibi
kısık bir sesle ''günaydın'' dedin
günaydın dedim kendi kendime
uzun bir süre süzdün
konuşmamaya yeminli gibi
gözlerin kaldı aklımda
benden uğurlarken seni
ay'ın yakasına bir not iliştirdin...
-keşke karşıma daha önce çıksaydın-
beyaz bir kağıda siyahı karaladın...
oysa o gözlerin mavi görmeliydi aşkı
siyahın içine beyazı yazdım...
-bugün hiç olmadığın kadar yoktun
ve ben hiç olmadığım kadar seninleydim-
su gibi akıp gittin
gözlerimden, yüreğime
yüreğimdeki adın maviydi aşk'ım
26 kasım
derin aşk kırıntıları
Kayıt Tarihi : 28.11.2005 11:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
birbirimize birkaç aşk kadar geç kalmışız aşk'ım...
bu gerçeği anlamak
verilen son soluk nefes alınan aşkta...
arsız bir kedi gibi sokulan bu kırgın boyun büküşü yokluğun günboyu yanıbaşında siyahla beyaz arası
neyse yarın başka bir gün olacak belki bu kez sokulan umut dolu bir ışık hüzmesidir güzelden yana ne dersin ışık kız
sevgiyle kal
fidan ablan
ve ben hiç olmadığım kadar seninleydim
Siyah beyaz da olsa düş, sürüklemiş götürmüş her dizesine apayrı renk vermiş duygular.Tebrikler
Sevgiyle kalın.
;))komik ve acı...offf be Tülay offf...
TÜM YORUMLAR (11)