Siyah Ben Şiiri - Kerem Yüce

Gidiyorum dediğimde gözlerindeki durğunluğun
Bilirim bir o kadar da ağlamışlığın var
Sesini hıçkırıklara sıkıştırsan da soruyorum
Yüzündeki o siyah ben duruyor mu hala?
Keşke herkesten duyabildiğimi senden de duyabilseydim
Elin elimden düşmeden,menteşeler birbirine değmeden
Gitme sevdiğim bir yarın daha var diyebilseydin
Yarınlar adımlarımın altında can verirken
Kolumdan bir hışımla çekip durdurabilseydin
Hissediyorum artık geçliği de çoktan geçmişiz ama
Yine de tutamayıp dilimi sormak istiyorum
Yüzündeki o siyah ben duruyor mu hala?
Öfkeni,hırsını hergün benimle büyütüp beslerken
Kendime kızıp paralamışlığımın ortasındayım
Yüzüm yüzüne,yüzüm yüzüme hasretteyken
Bile bile yarım bırakmışlığımın pişmanlığındayım
Bir benin vardı yanağının hemen kenarında
Ayrıldığımızda bile oradan öpmüştüm seni
Sense beni hep orada sakladığını söylerdin
Belki önce kendi dünyamda silinip gittim
Ve zamanla her gece gördüğünü söylediğin rüyalarında
Tam iki sene oldu ama kara kara düşünüyorum
Artık her sözüm kayıp anlamlar taşımakta
Sen de bari cevap ver,bir kez olsun konuş
Yüzündeki o siyah ben duruyor mu hala?