SivereK 9 Şiiri - Sinan Karakaş

SivereK - 9
Yüreğimi sen de, koydum Siverek
Seslendim duy beni, yarim diyerek
Sende kaldı geçmiş, tüm anılarım
Ne mümkün anarken, hiç delirmemek

Gülabi bey benim, taşım toprağım
Handüzü gezdiğim, güzel sokağım
Enikli kapıdan, girsem içeri
Geçmişi anarken, ağlayacağım

Koç Ali babanın, tam karşısında,
Okudum Türközü, ilk okulunda,
İlmik ilmik yaşam, dokur yürekler,
Hayatı öğrendim,taşlı yolunda.

Orta okul yolu, birazcık yokuş,
Art niyet taşımaz,yapılan bakış,
Misafir perverdir,Siverekliler,
Kültür hazinesi sanki bir nakış.

Kala boğazında,yemiş hanında,
Üzüm nar toplanır bahçe bağında,
Bastık,sucuk,kesme yapılsın diye,
Kerge kaynatılır kazanlarında.

Bulgurlar dövülür, hep madarlarda,
Serilir bulgurlar, toprak damlarda
Taşda et dövülür, macuna benzer,
Çiğköftenin adı, kıymadır orda.

Siverek seni ben çok özlemişem
İnan yollarını hep gözlemişem
Hazırla bağrını sana geleyim
Ayrılık çok zormuş hiç bilmemişem

Sinan Karakaş