Temmuzun ikisiydi
günlerden acı bir gün, adı batası bir cuma
güneş bile ışıtamıyordu günün karanlığını..
ve türkülerle-halaylarla, deyişlerle-semahlarla beslenen günde
Pir Sultanımızdı anılmak istenen..
... camilerden ezan sesleriydi gelen,
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Yobazların beyinlerindeki karanlık yangın bir gün gelecek kendilerini yakacak...
Sivas 1993 unutulmayacak...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta