Sivas Gelibolu Arası Şiiri - Kadir Koç

Sen sivasın karlı rüzgarında
Yorgun bir baharda;
Ben gelibolu yarımadsında
Nurların gökten döküldüğü bir akşamda
Hırçın bir dalgayla yıkılmış dünyasında
Yalnızlığı kokluyorum yavaş yavaş.
Hüzünlü bir fotğraf var elimde
Şehitler geçiyor gözlerimden
En sonda ben...
Hasretine şehit düşmüşüm
Severken öyle kendi kendime.
Geldiğinde,dönemeyince seninle
Gömüldüm kabatepe sahillerine
Dünya üstüme düşsün
Ben senin ellerine