Çocuktum ya ben,
Hasta dediler annen,
Neydi derdi bilemedim.
Yattı günlerce annem.
Nöbet tutardı onu,
Üşür, titrer zangır,zangır.
Ateş der babam, ilaç verirdi.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Annenizin kaybına yazdığınız şiirinizi büyük bir zevkle okudum.
Duru, temiz bir dille anlatılmıştı.
Kutlarım.
Sevgili Perihan hanım, bazen yaşam öyle anlaşılmaz ve yenilere gebe ki..Ne getirse taşıyor insanoğlu.. Sevgiyi yanıbaşında bulamamak, hep özlem ve acı geçmiş... İnsanın her anına damgasını vurur...
Ama güzel şairim, acıya gömülmek kişiyi yok eder. Geçmişi orada bırakmak buruk tebessümde anmak çıkış yolu olabilir... Şiiriniz beni burktu....kininle tanışmışlığımda vardır..Yüreğinize huzur diliyorum. Sevgi ve saygımla
BURKULDUM...
ŞİMDİ ANNELERİ SADECE KİLOMETRELERİN ARASINDA OLAN AMA BİRBİRİNE DOKUNAMAYANLARI DÜŞÜNMEK DAHA ACI...
ERTLEMEMEK GEREK DEĞİL Mİ ŞAİR...
SEVGİYLE...
şiir deyemeyiz ama öylesine anlam yüklüki saygılarımla kutlarım
hüzünlü bir şiir okudum
yüreğinizre sağlık
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta