Ölüm tanrılaşıyor giderek suskun cümle kıyımlarında ve sessizlikte,
Cabası çoğalır anlamın mümtaz bir yok oluş içinde.
İtiraf etmeliyim sancılarım çoğalıyor saatler uzadıkça,
İsyan etmeliyim belki de bu uzamaların en dibinde.
Korkular korkulandan korkmuyor ve gitmiyor hiç bir an,
Zaman fahişesi titrek kollarımda ve ben sevişmeye kırgın.
Yazgısız düşüyor her infaza, dar ağaçları koca birer ziyan,
Tabureler devriliyor içimde ve sen idam memuru başucumda kızgın.
Kayıt Tarihi : 11.1.2021 21:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!