Zifiri bir karanlıkta körlüğü sınarken ruhum,
Ayışığı olup oturdun yanı başıma…
Okşadın siyah saçlarımı melteminle
Gecenin sükûtunda şiir oldun mısra mısra
Aşkı büyüttün dalgaların tokadında
Ve sevdin sevgimi doyumsuzca…
Veremedin elini elime,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Şiirinizi
begeniyle okudum
şimdilerin modası fazla mecaz olmasına ragmen ben hoşlandım
Yalnızlığı tüketmek gerek.
Biliyorsun!
çok yalın ve çok gerçek,bilgeceydi...BÜLENT AYDINEL
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta