Sitem Şiiri - Fevzi Emir Yılmaz

SİTEM

Düştüm özlem kuyusuna
Bir el uzat kurtar beni
Bulandım aşk boyasına
Göz yaşlarım yıkar beni

Yar gecemi gün eyledi
Uyku girmez gözlerime
Sevdaya sürgün eyledi
Aman vermez yüreğime

Diyar diyar dolaştırır
Ardı sıra hergün beni
Sanki bana bir kastı var
Hiç istemiyor gülmemi

İnsafı yok sevdiğimin
Bir tebessüme can ister
Biliyor ya seven benim
Sanki kafeste kuş besler

Hele birde nazı varki
Ölümlerden ölüm beğen
Yakıyor düştüğü yeri
Kerem olduğumu bilen

Yakışıyor sana zulüm
Sen efendi ben kölenim
Bu ızdırap bitsin gülüm
El değil seni sevenim

Şikayet değil sözlerim
Öldürsende canım yanmaz
Her sözün fermandır bana
Emirin emrinden çıkmaz

FEVZİ EMİR YILMAZ