Sitem Şiiri - Vildan Altunbaş

SİTEM

Kaldırımlar mı sökük,
Yollar mı kapalı! ,
Ne gelen var ne giden,
Öyle bir kayıpsın ki,mumla aranıyor gölgen,

Bekledim kapıyı bir zil sesi bekledim,
Gelen sert bir rüzgardı sadece,
Kilometrelerce ötelerden,öfkesini süre, süre.
Hayalle geçeğimi kattı bir birine,

Ne dert açacak bir kalp,
Ne konuşmaya dil! bulamadım,
Vakit yine yalnızlıkla buluştu,
Yalnızlığımı hiçbir vakitim’den,çekip çıkaramadım.

Gözlerim doluyor,mendil tutan yok,
Ziyan oldu göz yaşlarım,üzüntümü bilen yok,
İnsanlar nasılda faklı,farklı,
Şu gönle giripte kimse bana şems olmadı.

Akşam gökyüzüne adım, adım yürüyor,
İçimde karıncalaşıp duran bir his,
Ölüm bizi nereye götürüyor,
Yalnızlık bir kuyu,yıpranıp duruyor ince ruhlu.

Sitem etmedim kaderime,
Sitemlerim bile böyle kendi kendime,
Kimseyi üzmem,bir bak yüzüme,
Bu gözlerle o gözlerine istesem’de küsemem,

Biraz sinirliydim! ,geçti,
Özlüyordum! ,unuttum gitti,
Nerede, seni gördüğüm en son halin,
Hafızamda tüm resimler silindi .

20.03.2004
yazan:Vildan Demirci Altunbaş