Yıllardır uzaktan izleyen ben oldum birilerini.
Sevgiyle, özlemle, aşkla…
Hiç gıpta etmeden, özenmeden…
Önemsedim hep, üzülmesin diye
Nasılsın? diye bile sormadım.
İçimden gelmediğinden değil de;
Kendime söz verdim
‘Yazarsam elim kırılsın’ diye…
Şimdi kalkıp bana
‘Napıyosun’ diye sorarsan,
Cevaplamam bunu.
Elimin kırılacağından değil de;
Ömrümün sonuna kadar seni unutamayacağımdandır oysa…
Kayıt Tarihi : 21.2.2023 21:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!