Umut tarlaları ekmişler,tahıl vermeyen,
göz yaşlarıyla sulanan,güneş doğmayan.
Sahte özgürlük düğmesi dikmişler...
Yırtık yerler yalancı vaatlerle yamanmış.
Yamaların kumaşını acı gerçeklerden almışlar.
Esmyen rüzgar ne bilir yaprağı.
Düşmeyen yaprak ne bilir savrulup gitmeyi.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta