En son kahpelik, alın terine yapıldı.
Bir kez daha düştüler nasırlı ellerime.
Bir kez daha alçaldılar emeklerime.
Işıklar sönemsin diye ne çıralar fitillendi.
Ne umutlar küllendi.
Atar damarımızı kestiler.
Şah damarımızı kestiler.
Kan düştü ocağımıza.
Figan düştü ocağımıza.
Çekip gitti birer birer korkunun esirleri.
Biz bir başımıza kaldık.
Bin yılların acısı diner mi hiç.
Bin yılların savaşçısı siner mi hiç.
Esen rüzgara verdim selamı,
ahvali,
sitemi ve dirilişin parolasını.
Alırsın bir gün.
Kayıt Tarihi : 11.9.2007 23:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!