Sisler Arasında Bir Bayram Masalı

SİSLER ARASINDA BİR BAYRAM MASALI
.
Kapı çalmıştı…
Öyle ya bayramdı …
Gelenler mahallenin çocukları olmalıydı…
.,
Evet ., onlardı…
. . ,

En parlak şekerlik içinde en ışıklı çikolatalardan tutmuştum bayramı kutlamak için kapıya gelen çocuklara… Ve üstelik bayramlık gülümsemelerimi de yerleştirmiştim gözlerimin içine ve tabi dudaklarıma…
Ama nedendir bilmiyorum., çocuklardan hiçbirinin eli uzanmadı bile şekerlikteki çikolataya…
Sanki ısrarla bir şey sormak istiyorlardı da sesleri çıkmıyordu ., onun için gelmişlerdi … Öyle bakıp durdular elimdeki şekerliğe ve gözlerime ….
Onlar sustu., ben sustum…
Karşılıklı sustukça ., sessizlik içinde uçup kayboldu gözlerime ve dudaklarıma yerleştirdiğim bayramlık gülümsemeler…
. . ,

Çocuklar ., gene hiçbir şey söylemeden arkalarını dönüp yürümeye başladılar…
Öylece bakakaldım arkalarından…
Ama o ne…?
Uzaklaşmasından tanıdım…
Uzaklaşmasından ve arka cebindeki plastik tarak ve horozlu marka cep aynasından… Ve bir de zamanın çok uzun yıllar öncesini gösteren., sünnetimde koluma takılan 'nacar' marka kol saatinden...
Evet… Tanıdım … O çocuklardan biri bendim…, benim çocukluğumdu…

Elimde tuttuğum içi çikolata dolu şekerlik yere düştü…, paramparça oldu…
Ve şekerliğin içinden özenle katlanmış tertemiz mendiller., içine delikli 2,5 kuruş saklanmış çoraplar ve onlarla beraber gece yastığımın altında gözlerini kırpmadan sabahı benimle karşılayan bayramlık ayakkabım.., Hepsi-hepsi kapının önünde yerlere saçıldı…

Çocuklar bir sis perdesinin arkasında gözden kayboldu...

. . . ,

Az önce .,
Galiba kapı çalmıştı…
Gelen kimdi acaba ….?
.