Sıska Yürekler Şiiri - Elife Ergan

Buralarda kavurucu sıcak yazlar,
Kışları sert geçer, teni yakar ayazlar
Bembeyaz karlar, saçaktan sarkar buzlar
Ateşi sönük olur sobasının, odunu külsüz

Kenarından seyreyler tüm şehri, fukara evler
Horlanmıştı sevinçler, terk edilmişti kadınlar
Öfkesi gecesinden boğuşur babalar
Ekmeği bulamaz, kavruk can analar

Bağrı yanık günlerin, derisi çıplak olur
Aç susuz olsa da garip vuslatı bulur
Güllerim, yanağından süzülen yaşlar
Gürbüzlüğü kaybolmuş sıska yürekler

Sizlerin düşleri bile merhaba diyemez
Korkusuz çöllere yürür, zül vahasına
İhtişamlı yaşantında kükreyip hava atan,
Buralarda suskundu bülbülle, hoyrattı sevgiler

Kabuksuz acılar, merhem tutmayan yaralar
Kolay geçmiyor çığlığı, boğulur derin zamanlar
Cehennemi, açlığın, sefaletin koynunda uyuyan
Horlanmıştı sevinçler, yoksulluk umuda tutsak
Tek tek kaybolan, çırpınan masumdu tüm çocuklar…

Elife Ergan (Elifçe)