Sisifos Şiiri - Çağan Er

Bugün de bir mutant, bir ucube gibi uyandım.
Akabinde çarşaf yüzümü yüzdü.
İçeri çağan gün ışığıyla yandım.
Güne böyle başlamak beni üzdü.

Aslında,
Günle alakası yok bu hüznün.
Benim hüzünlerim hep dündendir...

Nasıl başladıysa öyle gitmiyor.
Derinlerine esansımı saldığım demdendir.

Hepsi tekdüze, sıra sıra,
Birbiri ardına koşturuyor vaktim.

Bazılarının bahçesinde durur
Benim yollarda mahvoldu böbreklerim.
Sapa kalıyor, arada ve çukur
Hiçbir bilinen yol çıkmıyor huzura
Susuz kaldım ulaşırken,
Çekildi sinirlerim.
Bedenim inatla ölmeyip durur da
Ben Sisifos değilim.

Yolları boş vereli yıllar oldu.
Cesur ve baturum Tanrılara karşı enikonu.
Yanıp tutuşurum ereğimin hasretiyle.
Değil ki bu taşıyanın sorunu,
O kaya aşağı düşerse.
-
;
Biz bir kere istedik bunu,
Fakat bin sefer kaçacağız.
Söylesene,
Aradığımız huzuru ne zaman bulacağız?