Kazanların dibi kara,
Vicdanlar ise benzedi.
Cep dolu, akıl fukara,
Beyinler pise benzedi,
Aydınlık sise benzedi.
Böğrüne oturdu benlik,
İnsanlık; evlere şenlik!
Hep üst katta kaldı demlik,
Çaydanlık süse benzedi,
Aydınlık sise benzedi.
Dibi delik, dolmaz güğüm,
Sorun yumak, çözüm düğüm.
Kimse bilmedi öldüğüm,
Sevinçler yasa benzedi,
Aydınlık sise benzedi.
Köye muhtar oldu Mıstık,
Adamın astığı, astık.
Mazlumu yargısız kestik,
Barışlar küse benzedi,
Aydınlık sise benzedi.
Köpeklerin hırıltısı,
Eşeklerin zırıltısı.
Şarlakların* şırıltısı,
Ezgiler sese benzedi,
Aydınlık sise benzedi.
Kemik ucunda kemirtlek,
Kurbağa, tavşandan ödlek.
Küp, leğenden daha dönek,
Sehenler tasa benzedi,
Aydınlk sise benzedi.
KARAC’OZAN; duraladı,
Kalkamadı, danaladı.
Yağmur, bulutu suladı,
Mevsimler pusa benzedi,
Aydınlık sise benzedi.
21 Haziran 2014 GÖLBAŞI
*şarlak: şelale
böğür: Gövdenin sağ ve sol yanları.
sehen: tabak
danalamak:1. Bebeklerin elleri ve ayaklarıyla beraber yürümeleri.
2.Yaşlıların, oturduğu yerden kalkarken ellerini yere dayayarak kalkmaya çalışması.
duralamak: Durur gibi olmak.
Kemirtlek: kıkırdak
Cahit Konut
Kayıt Tarihi : 7.9.2020 23:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!