“Daha iyi tanımamız için mi onları
İbrâz ediyor sis, kalemiyle yakınları?
Yoksa hissedelim diye midir yalnızlığı
Kaderlerimizin sinsice hazırladığı? ”
Konuşma! yeter artık artmasın yalnızlığım
Sıcak bir bakışına,gülüşüne razıyım
Üstüne ağaçların nakış yaptığı sisin
Perdesi indi gene,peki ya sen nerdesin?
Kaybettim dağlarımı,ben bundan rahatsızım
Korkuyorum! sen de mi kaybolursun ansızın?
Kayıt Tarihi : 29.10.2006 19:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yasemin Günay](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/29/sis-yalnizligi.jpg)
Ağaçların nakış yaptığı sis.
Çekilen perdede sorulan biri.
Kaybolmuş dağlar.
Dağlar.
Yitenler.
İnci kederlerlerle.
TÜM YORUMLAR (1)