Sis Günlerimde Şiirin ve Ölümün Savaşı

(gökyüzü şiir, deniz ölüm … ölüm; bağış demekti… hiçbir şey öldüremedi şiiri ve şairini)

teke tek
yıldızlar toplardı gökyüzünden şiir

ve sabahın ilk ışımasıyla başlardı
dalgaların ve bulutların
soylu savaşı

girip araya öfkeyle
bırakırdı sesini
gök gürültüsü
dev fıskiyelerden devrilirdi gökyüzü

deniz ölüm müydü yoksa
deniz bağış mıydı... ki

yamaç yukarı deniz köpüklerinin
sarmaş dolaş kucaklaştığı bulutlar
gün seherinde
ve öpüştüğü gökyüzüyle denizin
aynı tonda mavilikleriyle
ve masallardaki denizkızlarının
gözlerinde uyanan güneş
sevdiğimin taradığı saçlarımın renginde

düşlerim...

düşlerim mi ölümcül

aksayan yüreğim mi

sürünerek sessizliğin içinde

bir denize
bir gökyüzüne

sığmadı şiirler ah!
sığamazdı ölüme...

(su)