Kâinat hepimizin, hem de tüm mahlûkatın,
İnsan nankör yaratık, yokluğunda varlığın…
Kul azdıkça azıyor, bazen Rab tanımıyor,
Merhamet edildikçe, baş dahi kaldırıyor…
Şu doğaya bir bakın, sırtlandan ne istenir?
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta