Kâinat hepimizin, hem de tüm mahlûkatın,
İnsan nankör yaratık, yokluğunda varlığın…
Kul azdıkça azıyor, bazen Rab tanımıyor,
Merhamet edildikçe, baş dahi kaldırıyor…
Şu doğaya bir bakın, sırtlandan ne istenir?
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta