Kâinat hepimizin, hem de tüm mahlûkatın,
İnsan nankör yaratık, yokluğunda varlığın…
Kul azdıkça azıyor, bazen Rab tanımıyor,
Merhamet edildikçe, baş dahi kaldırıyor…
Şu doğaya bir bakın, sırtlandan ne istenir?
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
