Sırtımdaki Sistem Şiiri - Kasım Kobakçı

İncindim pek çok kez,
Karanlık dipsiz kuyularda,
Sınır tanımayan hayallerimde,
Bilmem ne kadar zaman geçtiğinde.

Küflü ranzamda,
Ayaklarım prangalı,
Kollarım kelepçeli,
İçimde yanan özgürlük ateşi,
Sevgili çocuğum.

Ama bana acı çektiren,
Acılara da sebep olan bu düzende,
Özledim seni ülkem kadar,
Hey küçük dağ çocuğu.

Aşina olduğum bu zindanlarda,
Şafağa bir adım kala,
Toprak ağlarken zamanlı zamansız,
Unutamadığım yaralarım derinlerde,
Ne çok acı gördüm ey çocuk.

Çocuksu gözlerimin buğulandığı günler oldu,
Dilimden ağıtların döküldüğü günler oldu,
Olanlar yüzünden yüreğimin yandığı günler oldu,
İçimi ısıtan kaybetmediğim umutlu günler oldu.

Özgürlüğü tatmadan ülkemde,
Ferman yazdılar hakkımda,
Çiğnedim kuralları,
Hiç niyetim yok çocuğum,
Ucuza ölmeye.

Öpüyorum avuçlarımın nefesini,
Artık ne zindan ne de işkence var,
Ölüm bile caydırmaz beni,
Kürdistan'da dağlar yüksek,
Vadiler çukur olsa da.

Yüreğimde eserken devrim rüzgarı,
Direniyorum zamanın zamansızlığına,
Hedefi mükemmel bir şekilde vurduğum gün,
Sırtımdaki sistemi öldüreceğim o gün çocuğum.