Aynalı bir odadayım şimdi,
ne tarafa dönsem sonsuz kadar uçurumun içinden geçtiğim
Zamanında yanılıp, kendimi aradığım, odak noktası belirsiz aynalardınız hepiniz
Ben ki kasten yansıtmadığınız gülümsememi yok sanmıştım hep
Sebebi zâhir kayboluşlarımın bedelini cebimden ödediğim halde üstüne birde hüsnüzannımdan ötürü kendimi suçlattınız.
Sahte yanlarınızı sindiren bendim öyle mi?
Söyleyin şimdi bana,
en aşikar kimliğimi bile puslu yüzünüzden tanıyamazken, keşmekeş sırsızlığınızı köşe bucak saklayan siz değilmiydiniz?
Kabul, ellerimle ben asmıştım o odanın duvarlarına sizi, herbirinize diğerinden daha fazla güvenerek
Şimdilerde ise ne yapacağımı bilemiyorum bunca sırsız aynayla
Bazen diyorum ki hepiniz bir ah u zarıma bakarsınız aslında,
Avazımın çıktığı kadarsınız
Bir çığlıkta tuzla buz...
Kayıt Tarihi : 25.3.2022 00:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)