Evim bucagim diye degilsin
Tas sokaklar toprak damlar meydan cesmler vara yoga bahane
Yandikca aska gelip tutusan sobanin kol direkleri dirsek dirsege külduman
Etrafinda ölümsüz zamanlari toplayip hasretine sofra kuran kor ve közdür
Ayaz esikleri karanlik köseleri gurbet uzaklari sessiz yankilari
Meskeninden yikinmis yürümüs cira gibi seyrisuale
Harabedip yaziyi yabani tutan cigliklari sana
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta